Veere bij herfst

Veere blijft een mooi stadje om te zien. Rijk aan gerestaureerde huizen, bewaard uit gouden tijen. Veere is lang een handelsplaats geweest, een zogenoemde ‘stapelplaats’. Dit hield in dat Schotse producten als wol, linnen, zalm, boter, leer en huiden uitsluitend in Veere aan land, opgeslagen en verhandeld mochten worden, op basis van handelsovereenkomsten met Schotland.

Stapel van Veere

Wolfert VI van Borselen, heer van Veere, was in 1444 in het huwelijk getreden met prinses Mary Stuart, dochter van de Schotse koning James I. Zo wisten de heren van Veere de Schotse stapel voor Veere te bemachtigen. Anderen stonden erbij en keken ernaar. Werden misschien wel ‘stapel gek’ van het gedoe. Vonden het wellicht ‘Schots en scheef’. Hoe dan ook, Veere rijk werd en genoot welvaart, tot eind achttiende eeuw, toen was het klaar met de gouden dagen voor Veere. Maar nog wel zichtbaar aan de woningen, de pakhuizen, het fraaie stadhuis met de rijk versierde toren van toen, van verre en van nabij te zien. Het stadje laat hoe dan ook charme en allure zien. Om ‘stapel’ van te worden.