Gemaal Duifpolder
De polders van het Delfland worden al sinds het ontstaan droog gehouden door sloten, vlieten en vaarten. Wanneer mogelijk door spuien en overlopen, maar later door windmolens en stoom-, diesel- en elektrische gemalen. Dit werd meer en meer van belang bij het inklinken van het drassige polderland. Waarmee ook de Vlaardinger Vaart hoger kwam te liggen dan het omliggende polderland.
Langs de Vlaardinger Vaart tussen Maasland en Schipluiden ligt de Duifpolder. Het poldergemaal aan de Duifpolder is een elektrisch gemaal op basis van een centrifugaalpomp. Het werkingsprincipe van een dergelijke pomp berust op die van de middelpuntvliedende kracht. In een pomphuis draait een waaier. In het midden van het pomphuis bevindt zich de aanvoer van een vloeistof, de zuigaansluiting van de pomp. Door de ronddraaiende beweging van de waaier met schoepen wordt de vloeistof naar buiten geslingerd als gevolg van de centrifugaalkracht ofwel de middelpuntvliedende kracht. Aan de buitenring van het pomphuis bevindt zich een opening, de persaansluiting van de pomp.
Een centrifugaalpomp is per definitie vanuit stilstand niet zelf-aanzuigend. Alvorens in werking te stellen dient het gehele pomphuis en de zuigleiding gevuld te zijn met vloeistof. In het poldergemaal van de de Duifpolder staat een wel zelfaanzuigende hulppomp geïnstalleerd. Op de foto hieronder is daar een deel van te zien, linksonder. Bij de opstart wordt hiermee het pomphuis geheel gevuld. Daartoe dient ook het peilglas, zichtbaar boven de blauwe elektromotor, ennhet reservoir boven het pomphuis. Eenmaal gevuld met vloeistof en in bedrijf creëert de pomp aan de zuigleiding wel een aanzuigende onderdruk, en komt de aanzuigende werking vanuit de polder tot stand.
Meteo & Navigatie
Publicatie No-249 The Nautical Almanac
