Spitsbergen
Willem Barentsz wordt rond 1555 geboren in het op Terschelling gelegen dorpje Formerum. Barentsz leidde aan het einde van de 16e eeuw verschillende expedities naar het hoge noorden, en deed drie pogingen om langs het noorden van Europa naar zuidoost Azië, naar Indië te zeilen. Het was in 1596 dat hij voet aan land zette op de eilandengroep Spitsbergen, door anderen genoemd ‘Het Land van de Beer’. Terecht, de ijsbeer leeft op Spitsbergen nog altijd in het wild. Barents duidde het ontdekte land als ‘Spitsbergen’, een verwijzing naar de spitse bergtoppen.
Longyearbyen is de (lucht)havenstad op Spitsbergen. Daarnaast zijn er aanlegplaatsen bij de mijnstad Barentsburg en Nye Ålesund waar diverse landen onderzoekscentra hebben ingericht. Noren, Denen, Britten, Russen, Belgen en Nederlanders hebben zich gericht op Svalbard (Koude Kant) zoals Spitsbergen ook wordt aangeduid. Onlosmakelijk verbonden aan de Nederlander Willem Barentsz. Op zoek naar een noordoostelijke doorvaart naar de oost.
Willem Barentsz (+/- 1555-1597)
De Nederlandse zeevaarder Willem Barentsz was een cartograaf, ontdekkingsreiziger en poolonderzoeker die de kusten van Nova Zembla verkende en zowel Bereneiland als Spitsbergen ontdekte.
Longyearbyen 78°13′ N, 15°38′ O
Longyearbyen is met ruim 2000 inwoners de meest bewoonde nederzetting op Spitsbergen. Het ligt aan de Adventfjord en aan de monding van de Adventvallei. Er is een infrastructuur met een luchthaven, een haven en wegen, en telt bijna net zoveel sneeuwscooters als inwoners. Gelegen op 78° noorderbreedte wordt Longyearbyen beschouwd als de noordelijkste plaats met meer dan 1000 inwoners ter wereld.
Barentsburg 78° 30′ N, 20° 0′ O
De in 1920 opgerichte Nederlandse Spitsbergen Maatschappij (NESPICO) kocht van de Russen een mijn in de Green Harbor fjord en ontgonnen steenkool van 1921 tot 1926. Het bedrijf noemde haar nederzetting Barentsburg naar de Nederlandse ontdekkingsreiziger Willem Barentsz. In 1932 verkocht het bedrijf de mijn inclusief de nederzetting Barentsburg aan het Russische bedrijf Arktikugol. De bevolking van Barentsburg is de laatste decennia sterk afgenomen; in zijn hoogtijdagen woonden er meer dan 1000 Sovjetburgers in Barentsburg.
Petrus Plancius (1552-1622)
Aanvankelijk maakte Willem Barentsz reizen zuidwaarts, naar Spanje en vandaar de Middellandse Zee. In 1597 publiceert hij gezamenlijk met Petrus Plancius (geboren als Pieter Platevoet) de Nieuwe beschrijvinghe ende caerteboeck van de Middelandtsche Zee.
Ny-Ålesund 78° 56′ N, 11° 55′ O
Ny-Ålesund is een nederzetting op Oscar II Land op Spitsbergen en is gelegen op het schiereiland Brøgger (Brøggerhalvøya) en aan de oever van de baai van Kongsfjorden. De bedrijvige nederzetting wordt geëxploiteerd door Kings Bay, dat faciliteiten biedt voor permanente onderzoeksinstituten uit tien verschillende landen. Ny-Ålesund zelf wordt beheerd door het Ministerie van Klimaat en Milieu maar heeft zelf geen onderzoeksinstituut aldaar. Ny-Ålesund heeft het hele jaar door een permanente populatie van 30 tot 35 personen met een zomerbevolking tot 120. De faciliteiten omvatten Ny-Ålesund Luchthaven, een haven met afmeerkade en Ny-Ålesund Stad en Mijn Museum, evenals de vijftien permanente onderzoeksstations. Het is de meest noordelijke functionele civiele nederzetting ter wereld.
Zo leuk om je reis met de Hurtigruten te volgen. Voor mij ook leuke herinneringen. Dank voor het delen.
Op onze zeilreis naar o.a. Spitsbergen kwamen we de diverse Hurtigruten schepen wel tegen. Mij viel vooral de goede manouvreerbaarheid van die schepen op. Noodzakelijk ook om in de vaak kleine havens goed en snel te kunnen aanleggen.
In het Liefdefjord op Spitsbergen kwamen we het Hurtigruten expeditieschip “FRAM” tegen. Naamgenoot van mijn boot en vernoemd naar het beroemde door Colin Archer ontworpen Poolschip van Roald Amundsen. Dit schip uit begin vorige eeuw ligt hoog en droog in het Fram museum in Oslo.
Plaatje van de Hurtigruten Fram in het Liefdefjord met op de achtergrond de Monacobreen gletsjer
https://www.fram.nl/ZF/Fram_hurtigruten.jpg
Het was een prachtige reis door een overweldigende omgeving. En inderdaad, deze schepen zijn geweldig manoeuvreerbaar, maar ook de kapiteins en bemanningen getuigen van zeemanschap. Hun vakmanschap dwingt respect af. Opvallend ook hoe de kleuren van het zon- en daglicht veranderden. Op de breedten van Trondheim goudkleurig, op hogere breedten een blauwe gloed. Tot kraakhelder in de sneeuw. En dan het noorderlicht! Dank ook voor het delen van de foto van de Fram in het Liefdefjord. Indrukwekkend!