Olavspad (5) Van Torpshammar naar Vikbron

Verlaten hotel

Vannacht sliep ik in een verlaten hotel! Vreemde gewaarwording, het hotel was prima in orde, keurige kamer alleen het was blijkbaar beperkt bemand. Ik had een code gekregen voor een sleutelkastje via de mail en kon zo het hotel openen. Ook het kamernummer was via mail doorgegeven en zo vond ik mijn kamer voor die nacht. De andere ochtend was er een medewerkster aanwezig die het ontbijt klaar zette. Ik was in Torpshammar het geografische middelpunt van Zweden.

Vandaag was een korte wandeldag, wat gelegenheid gaf wat rustiger aan te doen. Het weer was na een paar fikse buien met onweer gistermiddag veranderd in koel, winderig en kans op een bui. Over een gravelpad aan de rand van Torpshammar verlaat ik het dorpje en loop door een groenstrook met hier en daar wat huizen. Na een paar kilometer kom ik bij een bankje met een ‘pelgrimstoilet’. Wat een vondst en wat een uitkomst kan dat zijn! Een keurig, Zweeds rood, houten gebouwtje met, keurig schoon.

De gravelweg gaat over in een doorgaande weg en de eerste bebouwing van Fränsta komt al in zicht. Voor Zweedse begrippen is Fränsta met zijn 850 inwoners een flinke plaats, er zijn zelfs twee supermarkten. Wie zelfvoorzienend wandelt of kampeert kan hier nog boodschappen doen, het zijn de laatste supermarkten voor de komende 40 kilometer.

Langste Zweedse houten brug

In Fränsta staat de kerk aan het meer, buiten de dorpskern. Ook hier kan een stempel in het paspoort gezet worden. Het pad gaat verder langs de rivier, over vlonders deze keer. Dan wordt het heuvelachtig en loop ik door een berkenbos die uitkomt bij de rode brug van Vikbron. Deze brug uit 1888 is de langste houten brug van Zweden.

S:t Olavsleden
Langste houten brug van Zweden, gebouwd in 1888

In Vikbron hield mijn wandeling voor vandaag op. Vandaag en morgen twee korte wandeldagen vanwege de schaarste in overnachtingsplekken die er op de route zijn, maar welkom om even tot rust te komen. Na deze twee dagen volgen er twee pittige dagen door de bossen naar een andere provincie. Vanwege die schaarse overnachtingsmogelijkheden kon ik bij de brug bellen (in het Engels) om opgehaald te worden naar mijn logeeradres. Morgen wordt ik dan weer naar deze plek gebracht als start van de nieuwe wandeldag.

Gastvrijheid

Vandaag en morgen logeer ik in een blokhut in de tuin van een Zweedse familie. Opnieuw sta ik versteld van de gastvrijheid en de ruimte en mogelijkheden die deze mensen hebben. De blokhut is gezellig ingericht en in de kelder van het huis is een toilet en douche voor gasten waar gebruikt van gemaakt mag worden zonder iemand in het huis te storen.

Als het nodig is mag ik de wasmachine gebruiken en er is zelfs een droogkast (!!!) waarin ik mijn kleding kan drogen. Het oorspronkelijke plan was om te logeren op een camping op de route. Maar juist dit weekend is er een rockfestival waardoor het geluidsniveau in de verre omgeving hoorbaar zal zijn. Vandaar dat de eigenaren van de camping geregeld hebben dat ik in deze blokhut verblijf ver buiten het feestgebeuren.

S:t Olavsleden
Reddingsboei aan de brug

Geef een reactie