Slapen op zolder

Na een nacht op zolder bij mensen thuis, in een gedeelde kamer met andere pelgrims stonden we vanmorgen op en het regende. Tijdens het ontbijt stelde de mensen voor om onze bagage naar Ersgard te brengen. Een zonnestraal op deze regendag! We pakten allemaal onze zware spullen in een tasje, naam erop en de dag begon met een lichte rugzak. De wandelsnelheid ging meteen omhoog.

Levendiger

Toch merk je dat je dichter bij Trondheim komt, het is levendiger, meer verkeer en meer huizen onderweg. Na acht kilometer verliet ik de doorgaande weg, bij een ski-schans, waar iemand aan het trainen was. Er volgde een pad door natuurgebied Kokåsen. Eerst een modderpad, wat was het glad en blubberig, dat ging niet zo snel. Na twee kilometer blubberstappen kwam er een mooie shelter op een open plek in het bos.

Pauze en weer verder

Bij deze shelter was het pauze-tijd met andere pelgrims die hier ook zaten uit te rusten. Na de boterham weer verder. Nu ging het de klim in naar de top van de berg Kokåsen met een prachtig uitzicht op de top. Na enige tijd ging het weer naar beneden, voetje voor voetje. Wat was het glibberig en nat. Gelukkig had ik steun aan mijn stokken. Daarna een vlonderpad wat spekglad was. Tot twee keer toe glibberde ik weg, dus opnieuw voetje voor voetje. Het laatste stuk ging steil naar beneden over een pad van leistenen waar het water zich een weg tussendoor zocht.

Na een tunneltje onder de E14 door te zijn gelopen kwam ik bij de kerk van Værnes. Daar was een museum en zomercafe zodat er ruimte was om even een pauze te nemen. Vanaf daar was het zo’n drie kilometer naar mijn logeeradres, waar ik twee nachten verblijf omdat de volgende plaats is volgeboekt. Morgen loop ik verder en bel aan het einde van de dag op om opgehaald te worden.

Johan is ook onderweg!

Zo komt Trondheim in zicht, ook voor Johan die inmiddels het ruime sop heet gekozen.