Kleding kopen

Na het ontbijt in het hotel hartje centrum Östersund is het een genot om op zondagmorgen de drukte van de stad achter mij te laten. De rustdag in Östersund was wel even fijn. Zo’n dag is prettig om tot rust te komen en alle indrukken van de afgelopen twee weken te verwerken. Maar ook om klusjes te doen. Wasje op de hand en de nodige droogtijd. Inkopen voor de komende week onderweg en iets warms om aan te trekken omdat ik ondervond het soms wel wat koud te hebben onderweg en de route op korte termijn echt de bergen in gaat. Missie geslaagd en we zijn weer onderweg.

Brug over het meer

Maar het stadse speelt nog even een rol op de route, stempelkastjes waarvan het stempel ontbreekt en routepaaltjes die weg zijn, andersom staan of verstopt zitten. Tot twee keer toe is het even zoeken waar ik nu heen moet. De route gaat eerst langs het stadsstrand van Östersund, de brug over naar het eiland Frösön. Na de bebouwde kom duikt de route het bos in om de waterplas van natuurreservaat Andsjon heen, in dit reservaat schijnen wel 90 verschillende vogels te leven! Ik hoor ze niet, het is muisstil want inmiddels is het gaan regenen.

Regenkleding

Regen geeft altijd het dilemma wanneer trek ik mijn regenpak aan. De bui was niet aangekondigd op buienradar maar ik heb niet de indruk dat het zo voorbij is. Omdat in het bos de planten soms ook boven mij uit groeien en ik daar doorheen moet, is het regenpak toch wel handig om droog te blijven.

Uitzicht

Na het bos loop ik tussen de akkers door, steek een doorgaande weg over en kom weer op een bospad om af te dalen naar het kerkje van Frösö. De weg is vanaf Östersund in de klim geweest en bij de kerk heb ik een prachtig uitzicht op het meer Storsjön. De beelden zijn niet vast te leggen op de foto, in de verte bergen met sneeuw, in de diepte het meer en bossen.

Boterham op een veranda

Vanaf de kerk daalt de weg weer af met zicht op het vliegveld van Östersund, hoe veelzijdig is deze wandeling. Inmiddels is het ook droog geworden en ik eet mijn boterham op de veranda van een verlaten huisje. Mijn regenpak blijft nog even aan om te drogen en omdat ik het bos weer in ga. Na een aantal kilometer bospad kom ik op een pad paralel aan het meer met kiezelstrand. Aan het strand trek ik mijn regenpak uit en laat het drogen in een boom. Vanaf het strand is er al zicht op de brug die ik straks over moet, er is geen voetgangersgedeelte, het zal over de rijbaan moeten.

Aan het einde van het bospad loop ik langs de doorgaande weg de brug over. Om bij de blokhut te komen waar ik deze nacht zal verblijven, loop ik de officiële route voorbij. Na een kwartier sta ik aan het meer waar ik deze nacht verblijf.