Vliegen naar Sundsvall

Na een jaar van voorbereiding en uitkijken naar het pelgrimsavontuur was het vandaag eindelijk de dag van vertrek. In januari was de vliegreis naar Stockholm al geboekt en een overnachting op de luchthaven. Dit omdat er na het vliegen nog een treinreis van drie en een half uur zou volgen om in Sundsvall te komen.

Na het gepuzzel om een geschikte vlucht te vinden die aansloot op de treinreis was in januari alles geboekt. Maar in mei van dit jaar begon het gedoe op luchthaven Schiphol. Tekort aan personeel bij de security als bij de bagage-afhandeling. Eerst dacht ik dat het allemaal wel opgelost zou zijn voor de zomer, maar dat lag toch wel anders.

Schiphol

Ongeveer drie weken voor vertrek gaf Schiphol een persconferentie waarin aangekondigd werd dat er vluchten geschrapt zouden worden in de drukke zomermaanden.

Tja wat nu! We maakten een plan B voor het geval de vlucht zou worden geannuleerd. Plan B bestond uit gebracht worden met eigen middelen. Maar maandag kwam het verlossende mailtje van KLM dat de vliegreis in elk geval door zou gaan. Opluchting!

Prompt daarop kwam een berichtje binnen van de treinmaatschappij naar Sundsvall. De treinreis was geannuleerd. Eerst dacht ik nog ‘wat attent, ze herinneren mij aan de geboekte treinreis’, maar het vertaalprogramma bracht dus een andere boodschap. Werkzaamheden aan het spoor. Gelukkig lukte het om een rechtstreekse bus te boeken naar het noorden. Wel wat extra reistijd, een bus houdt een sneltrein niet bij, maar we doen niet moeilijk, als we er maar komen, en daarbij, een pelgrim heeft geen haast (maar deze pelgrim zit nog wel in de modus van de planning).

Vertrekhal

Vier uur van te voren mocht ik mij melden op de luchthaven, vandaag. En er stond een rij tot ver buiten de vertrekhal. Maar het ging soepel en geordend. De sfeer in de rij was gezellig. Mensen drongen (bijna) niet voor, er werden stroopwafels uitgedeeld en de rij was voortdurend in beweging. Dat scheelt, stil staan is erger. Ruim op tijd haalde ik het vliegtuig en met een kwartier vertraging kwamen we aan op de luchthaven van Stockholm.

Nils Holgersson over Sundsvall: ‘De stad had iets heel grappigs als je er van bovenaf naar keek, want in het midden stond een groep hoge stenen gebouwen die zo statig waren dat ze zelfs in Stockholm hun gelijke niet kenden. Rondom de stenen gebouwen was een lege ruimte en daarna kwam een krans van houten huizen die gezellig en vrolijk in hun kleine tuintjes lagen; ze leken te weten dat ze veel minder waren dan de stenen huizen en waagden zich daarom niet in de buurt.’

Nils Holgerssons wonderbare reis, Selma Lägerlöf

Selanger

Na een comfortabele nacht in een hotel aan het vliegveld volgde een lange reisdag per bus naar Sundsvall. Deze plaats ligt zo’n 350 kilometer ten noorden van Stockholm. De busreis was lang en voerde door het karakteristieke Zweedse landschap van meren en dennenbossen. Aan het begin van de avond kwam de bus aan in Sundsvall vanwaar het nog 8 kilometer lopen was naar Selanger, het officiële begin van het st. Olavspad en mijn eerste overnachtingsplek op de route. Gastvrij werd ik ontvangen in het gastenverblijf in Selanger. Morgen gaat de wandeltocht echt beginnen.