Olavspad (4) Van Stöde naar Torpshammar

De derde dag

De derde wandeldag begon met een ontbijt bij het gastgezin. Gisteravond was ik uitgenodigd om bij hen thuis te komen eten voor het vertrek. We zaten aan tafel met een prachtig uitzicht over het meer, het weerbericht werd nog even voor me bekeken en de tafel was gedekt met eten uit eigen tuin en lokale producten, heel erg lekker.

Met een lunchpakket en de toezegging dat ik mocht bellen als ik hulp nodig zou hebben vertrok ik voor een wandeling van zes en twintig kilometer. Gelukkig was het minder warm dan gisteren.

S:t Olavsleden
Zweeds landschap

Kerk aan het water

Na acht kilometer bereikte ik het dorp Stöde met een mooie witte kerk aan het meer. Daar was ook een stempel te halen voor het paspoort. Inmiddels was het koffietijd en in de grote tuin van de kerk stonden diverse bankjes in de schaduw. Een prachtige plek voor koffiepauze.

Na de koffie ging het verder langs het meer en wandelde ik het bos in. Het bospad slingerde langs huizen en soms stond er een bordje dat het Olavspad door de tuin liep en dat het toegestaan was om verder te lopen.

Filmlocatie

Het bos werd dichter en ging heuvel op, heuvel af en ging over in een zandvlakte. Daar maakte de weg een bocht weer naar de doorgaande weg en kwam uit in het vervallen dorpje Viskan waar de blikvanger een vervallen ‘Wild West’ gebouw was wat niet zou misstaan in een oude Wild West film. Vroeger was dit gebouw postkantoor, station en winkel geweest maar dat was inmiddels lang geleden. Tegenwoordig wordt het inderdaad gebruikt als filmlocatie.

S:t Olavsleden
Decor voor filmopnamen

Torpshammar

Na het eten van mijn lunchpakketje in het gras, aan de oever van het meer ging de weg verder de heuvels in. Na zes kilometer bereikte ik Torpshammar met een witte kerk. De deur stond open en er waren mensen aanwezig en ik mocht even binnen komen kijken. Prachtig sober ingericht.

Na het bekijken van de kerk was het nog een kwartiertje lopen naar mijn onderkomen voor deze nacht. Een onbemand hotel! Via een berichtje had ik de code gekregen om bij de sleutel van de deur te kunnen. Even spannend om zo een hotel te betreden! Maar het lukte en ik was binnen in een eenvoudige pelgrimskamer met stapelbed. Vandaag zes en twintig kilometer dichter bij Trondheim.

Geef een reactie