Vlietlanden en de Broekpolder

De Broekpolder als zijnde natuur- en recreatiegebied nabij Vlaardingen had er zomaar heel anders uit kunnen zien. Lang geleden was de Broekpolder veen- en drassige weidegrond, gelegen tussen de Vlaardingse Vaart en de Boonervliet. Graasden er de koeien  van de melkveehouderij. Ware het niet dat in de vijftiger jaren de vraag naar woningen toenam, zoals ook in Vlaardingen. Het idee was woningbouw in de Broekpolder, maar daarvoor moest er wel opgehoogd worden vanwege de drassige veengrond.  De oplossing werd gevonden in de bagger vanuit de bestaande en nieuw gegraven havens van Rotterdam. Men dacht in de periode van 1958 tot 1976 ‘een win-win situatie’. De havens op diepte en de Broekpolder opgehoogd. Tot men tot het besef kwam dat de baggerspecie vervuilde grond was. Waarop geen weldenkend mens wilde wonen.

De benaming ‘Broekpolder’ komt waarschijnlijk van het Germaanse woord ‘brouck’  waarmee een laaggelegen moerassig land werd bedoeld. Ter vergelijking, in Noord-Holland ligt bijvoorbeeld de plaats ‘Broek in Waterland’. Ook de Belgische plaatsnaam ‘Brussel’ zou aan het begrip ‘brouck’ verwant zijn.

Jeugdherinnering aan de Broekpolder

Zolang als ik mij kan herinneren was de Broekpolder een onontgonnen gebied. Geen polder maar een verhoging. Vanaf de Boonervliet gezien waar we met onze bootjes in de jaren zeventig en tachtig voeren lag er een soort van hoogte met wildgroei. Het meerendeel van de Broekpolder was daarmee geen drassig moerasland meer maar opgespoten grond, waar wel gewaarschuwd werd voor drijfzand. Maar wanneer de nieuwsgierigheid of de hang naar avontuur niet kon worden bedwongen, dan kon je over een soort van karrenspoor het gebied in, langs de nodige hekken. Met een auto kwam dat neer op een soort van off the road-rijden, in ons geval met een Citroën 2CV. Ofwel een ‘Lelijke Eend’. Met pa achter stuur.

Recreatie en natuurgebied

Van braakliggend terrein is van de Broekpolder een natuur- en recreatiegebied gemaakt. Wandelen, fietsen, paardrijden, voor elk wat wils. Tussen het kreupelhout en achter wildroosters loslopende Grote Grazers. Het stond al een tijd op het To Do lijstje, vandaag is het ervan gekomen, een wandeling door de Broekpolder en een tosti in Het Jachthuis nabij de Foppenplas. Waar wij tientallen jaren geleden onze zeilboot hadden liggen.

Vlietmolen ofwel molen Nooitgedagt

Windmolen, stoom- en elektrisch gemaal

Om te bemalen heeft er halverwege de Boonervliet tussen de Bommeer en de Vlaardingervaart een stenen molen gestaan, gebouwd in 1753. Deze droeg de naam ‘Nooitgedagt’ maar werd ook wel de ‘Vlietmolen’ of de ‘Stenen Molen’ genoemd. Deze verving een eerdere molen die daar heeft gestaan. In 1904 werd er een stoommachine geplaatst onderin de molenromp, nadat de bovenkap en wieken waren verwijderd. De molenaar werd een machinist en ging wonen op de eerste verdieping. In 1946 werd de stoommachine vervangen voor een elektromotor, welke dienst zou doen tot 1962. Daarna was het gedaan met molen ‘Nooitgedagt’, en werd deze gesloopt. Vaag herinner ik mij de contouren aan de oever van de Boonervliet waar de molen heeft gestaan.

Grote Grazers

Zoals we schreven aan het begin, lange tijd vond er melkveehouderij plaats in de Vlaardingse Broekpolder. Graasden er in de drassige weilanden koeien. Nu dus Grote Grazers tussen het kreupelhout. Dit waren de jonge exemplaren. Even verderop een kudde koeien, en weer wat verderop de stieren. Rustig gingen we aan de dieren voorbij.