Wolphaartsdijk

De kaart van de Zeeuwse eilanden bekijkend zou je kunnen concluderen dat wij ons nabij het het midden van de provincie Zeeland bevinden. Het exacte zal ergens zuidelijk van Wolphaartsdijk bij Goes liggen. Wolphaartsdijk Ligt aan de zuidoever van het Veerse Meer. Wat de geschiedenis van Wolphaartsdijk en omgeving betreft is dat een reeks van overstromingen. In 1287 ging het nog maar net goed maar in 1334 leed het dorp onder de de Clemensvloed, daarna kwam er een stormvloed in 1375, in 1377 op Sint Catharina’s dag nog een keer, in 1530 en in 1532 en daaropvolgend in 1552 de Sint Pontiaansvloed, de Allerheiligenvloed van 1570 en bijna een eeuw later in 1665 verdwenen de Westkerkepolder en de Westerlandpolder onder water.

Watersnoodramp 1953

Daarna braken er wat de waterhuishouding betreft betere tijden aan. Er werden nieuwe dijken aangelegd en polders drooggelegd. Wat niet heeft kunnen verhinderen dat ook Wolphaartsdijk getroffen werd door de Watersnoodramp van 1953. Veertien mensen kwamen om, vee verdronk, en de Oosterland-, Oud-Sabbinge-, Zuiderland- en Zuidvlietpolders liepen onder. Het Deltaplan heeft de omgeving drastisch veranderd, de Veerse Dam aan de zeezijde en de Kreekraksluizen aan de Oosterscheldezijde maakten van het Veerse Gat het Veerse Meer. Van de veerdienst die tot 1911 gevaren heeft van Middelburg naar Wolphaartsdijk en Kortgene, Katseveer en Zierikzee rest het verhuis aan de dijk. De betonnen dijkverhoging, de zogenaamde ‘Muraltmuur’ herinnert daarbij aan de eeuwigdurende strijd tegen het water.

Muraltmuren 

Muraltmuren zijn een ontwerp van jonkheer ir. R.R.L. de Muralt die in de periode van 1903 tot 1913 hoofd Technische Dienst was van het waterschap Schouwen. Na de stormvloed van 1906 ontwikkelde hij een manier om tegen beheersbare kosten de dijken te verhogen zonder het dijklichaam te hoeven verbreden. In de 1906 en 1935 is er over een lengte van bijna 120 kilometer aan Muraltmuur aangelegd. Tijdens de watersnood van 1953 bleken deze echter nauwelijks het water te keren, aangezien het ontwerp bedoeld was om golfoverslag te voorkomen maar niet als waterkering. Het ontwerp was daartoe te zwak verankerd in het dijklichaam. De Muraltmuur bij Scharendijke is daarbij aangemerkt als Rijksmonument. Bij tal van dijkversterkingen in het kader van het Deltaplan zijn Muraltmuren verdwenen. Maar hier in Wolphaartsdijk ligt er nog een deel.